канчук м. местн. Плеть, нагайка.
канчук сущ., кол-во синонимов: 4 • камча (6) • камчук (7) • нагайка (13) • плеть (23) Словарь синонимов ASIS.В.Н. Тришин.2013. . Синонимы: камча, камчук, нагайка, плеть... смотреть
БАТІ́Г (прикріплений до держака сплетений перев. із сириці ремінець, яким звичайно поганяють коней, волів — в упряжці, на оранці тощо, а також користую... смотреть
⊲ КАНЧУК 1740, а, м.Пол. kanczug < тат., непоср. и через укр., бел. канчук.Казачья плеть, нагайка.Дал золотарю .. 3 лота для канчука. Зап. Марк. 112.... смотреть
канчу́к, канчуки́, канчука́, канчуко́в, канчуку́, канчука́м, канчу́к, канчуки́, канчуко́м, канчука́ми, канчуке́, канчука́х (Источник: «Полная акцентуированная парадигма по А. А. Зализняку») . Синонимы: камча, камчук, нагайка, плеть... смотреть
[kanczuk]ч.kańczug
-а, ч. Нагайка з переплетених ремінців.
КАНЧУК м. зап. камчук, камча, татарск. ременная плеть, казачья плеть, нагайка; канчуковый, к нему относящ. (см. камчуг).
канчу'к, канчуки', канчука', канчуко'в, канчуку', канчука'м, канчу'к, канчуки', канчуко'м, канчука'ми, канчуке', канчука'х
імен. чол. роду
КАНЧУК канчука, м. (польск.) (обл.). Плеть, нагайка. Велел пан принести канчуки, растянули Романа. Короленко.
див. батіг
-а, ч. Нагайка з переплетених ремінців.
Whip, lash; cat-o'-nine-tails
Канчу́к, -ка́; -чуки́, -кі́в
канчукм.нагайка, ременная плеть, кнут
плеть, плётка, нагайка, обл. канчук
нагай, малахай, гарапник; БАТІГ.
КАНЧУК м. местн. Плеть, нагайка.
канчу́к іменник чоловічого роду
lat. conchucплеть
-а m kańczug, nahaj
разм. плеть
канчук, -а
батіг
батіг
Плеть